ផារ៉ោនថ្មី ស្ថានភាពថ្មី
និក្ខមនំ ១:១-២២
អ៊ីស្រាអែលបានកើតកូនពូនចៅយ៉ាងច្រើនក្នុងស្រុកអេស៊ីព្ទ
យោងតាមការតាំងសញ្ញា ដែលព្រះផ្ដល់ឲ្យអ័ប្រាហាំ។ តែស្ដេច ដែលមិនស្គាល់យ៉ូសែបក៏ឡើងមកកាន់អំណាច
ហើយចាប់ផ្ដើមគាប់សង្កត់អ៊ីស្រាអែល។
តើព្រះជានរណា?
១-៧
ព្រះបានអនុវត្តដោយស្មោះត្រង់នូវការសន្យាចំពោះពូជពង្ស ដែលទ្រង់ផ្ដល់ឲ្យអ័ប្រាហាំ (លោកុប្បត្តិ
១២:២)។ មនុស្ស ៧០នាក់
ដែលមករស់នៅលើទឹកដីអេស៊ីព្ទពីដំបូងនោះ ពេលបានកើតចំនួនយ៉ាងច្រើន
រហូតដល់ធ្វើឲ្យពួកអេស៊ីព្ទមានការព្រួយបារម្ភ។ ពេលវេលាបានកន្លងផុតទៅ
ហើយតួអង្គប្រវត្តិសាស្រ្ត ក៏ផ្លាស់ប្ដូរដែរ តែព្រះនៅតែបន្តប្រវត្តិសាស្រ្តទ្រង់
ហើយធ្វើតាមការសន្យា ដោយស្មោះត្រង់ក្នុងនាមជាស្ដេចដ៏នៅអស់កល្ប។
គិត និង ស្វែងយល់
យ៉ូសែប
ដែលជាមន្ត្រីថ្នាក់ខ្ពស់នៅអេស៊ីព្ទនោះ ក៏បានហៅគ្រួសារយ៉ាកុប (អ៊ីស្រាអែល)
ឲ្យមករស់នៅលើទឹកដីអេស៊ីព្ទ។កាលពីទើបមកដល់អេស៊ីព្ទ អ៊ីស្រាអែលមានគ្នាតែ
៧០នាក់ប៉ុណ្ណោះតែពេលនេះ គេក្លាយជាជាតិសាសន៍ដ៏ធំមួយ។ ការសន្យារបស់ព្រះ (លោកុប្បត្តិ
៤៦:៣) បានសម្រេចហើយ (១-៧)។ តែមានស្ដេចថ្មីឡើងមកសោយរាជ្យក្នុងស្រុកអេស៊ីព្ទ ដែលស្ដេចនោះ
មិនស្គាល់យ៉ូសែបទេ ហើយបានយល់ថា ពួកអ៊ីស្រាអែលជាសាសន៍នាំឲ្យគ្រោះថ្នាក់ ទើបស្ដេចនោះ
ចាប់ផ្ដើមគាបសង្កត់ពួកគេ។ ពួកអ៊ីស្រាអែលបានក្លាយទៅជាទាសករនៃស្ដេចផារ៉ោន
ហើយស្ដេចនេះ ក៏បានបង្គាប់ឲ្យពួកឆ្មបសាសន៍ហេព្រើរសម្លាប់កូនក្មេងប្រុសទាំងអស់។
តែទោះជាមានការគាបសង្កត់បែបនេះក្ដី ក៏អ៊ីស្រាអែលនៅបន្តបង្កើតកូនចៅយ៉ាងច្រើនដែរ (៨-២២)។
តើព្រះកំពុងបង្រៀនអ្វីដល់ខ្ញុំ?
១៥-២២ ពួកឆ្មបសាសន៍ហេព្រើរបានកោតខ្លាចដល់ព្រះ
ជាងខ្លាចផារ៉ោន។ គេមិនធ្វើតាមបង្គាប់ផារ៉ោន ហើយក៏ទុកពួកក្មេងប្រុសឲ្យនៅមានជីវិត។
បើទុកពួកក្មេងប្រុសឲ្យមានជីវិត នោះជីវិតពួកឆ្មបត្រូវស្ថិតក្នុងគ្រោះថ្នាក់
តែគេបានប្រថុយជីវិតខ្លួន ព្រោះគេធ្វើតាមព្រះ។ ក្នុងពិភពលោកសព្វថ្ងៃនេះ
យើងអាចរស់បានទាល់តែយើងផ្ដួលអ្នកដទៃ តើយើងសម្រេចចិត្តយ៉ាងណា?
អានគម្ពីរ៖ និក្ខមនំ ៣០-៣២
អធិស្ឋាន៖ ទ្រង់ជាម្ចាស់នៃប្រវត្តិសាស្រ្ត
និងជីវិតមនុស្ស។ សូមឲ្យយើងខ្ញុំកោតខ្លាចទ្រង់ ពេលសម្រេចចិត្តទៅលើអ្វីមួយ។
©សម្ព័ន្ធព្រះបន្ទូលកូរ៉េ និងCTM

